مشعل های ذرات زیست تودهبا موتورهای سوخت سوز و موتورهای گازسوز متفاوت هستند. همه آنها برای تامین گرما به تجهیزات احتراق مختلف مانند دیگ بخار، خشک کن، اجاق گازهای هوای گرم و غیره استفاده می شوند. دو نوع مشعل زیست توده وجود دارد، یکی سوزاندن ذرات زیست توده برای تولید انرژی گرمایی، دیگری سوزاندن گاز زیست توده تولید شده توسط ذرات زیست توده برای تولید انرژی گرمایی

سوخت زیست توده را نیز می توان به دو نوع تقسیم کرد:

یکی احتراق ناقص و پیرولیز زیست توده در شرایط دمای بالا و بدون اکسیژن برای تولید گازهای قابل احتراق، عمدتاً شامل CO، H2، N2 و غیره. یکی بیوگاز تولید شده توسط باکتری های بی هوازی در شرایط بی هوازی است که عمدتاً از CH4 و CO2 تشکیل شده است. سوزاندن سوخت زیست توده SO2 و P2O5 تولید نمی کند، بنابراین منجر به باران اسیدی، آلودگی هوا، آلودگی محیطی، خوردگی کوره و لوله دود نمی شود، که می تواند طول عمر کوره و کوره را افزایش دهد و شرکت سود خواهد برد. تا حد زیادی

اجاق گاز هوای گرم احتراق ذرات زیست توده از فناوری احتراق معکوس استفاده می کند.

اصل کار اصلی آن این است که سوخت گاز دودکش با دمای بالا در کوره تولید می کند. تحت مکش دودکش، شعله به سمت پایین رانده می شود، وارد لوله حلقه دود می شود و از طریق دودکش از دودکش خارج می شود. استفاده از تکنولوژی احتراق معکوس خشک کنکوره هوای گرم تضمین می کندکه سوخت به طور کامل سوزانده می شود و انتشار دود، گرد و غبار، دی اکسید گوگرد و سایر گازها را تا حد زیادی کاهش می دهد. این می تواند به اثر سرکوب دود، حذف گرد و غبار و گوگرد زدایی بدون نصب تجهیزات حذف گرد و غبار دست یابد و استانداردهای انتشار حفاظت از محیط زیست ملی را برآورده کند.